امروز :
Skip to main content

 

نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین با بیان اینکه دنیا متاعی کم ارزش است، گفت: خداوند ایمان را زینت بخش آدمی قرار داده است.

 

آیت‌الله عبدالکریم عابدینی در سخنرانی مسجد امام خمینی (ره) غیاث‌آباد که در ماه مبارک رمضان هر روز پس از نماز ظهر در این مسجد برگزار می‌شود، اظهار کرد: خداوند در آیه 200 سوره بقره می‌فرماید: عده‌ای فقط دنیا را طلب می‌کنند و این افراد نصیبی از آخرت نخواهند داشت و در قیامت از لطف و عنایت خدا بهره‌ای ندارند.

 

وی با بیان اینکه مؤمنان در دنیا در پی نیکی و حسنه هستند، ابراز کرد: حسنه یعنی چیزی که اگر به دست یک مؤمن برسد، او را تبدیل به محسن می‌کند؛ در دنیا هر چیزی حسنه نیست و ما باید در پی متاعی بالاتر از مادیات و لذت‌های دنیا باشیم.

 

این کارشناس قرآنی اذعان کرد: در آیه 20 سوره شورا آمده: دنیا مزرعه آخرت است و هرکسی که برای طلب آخرت بکوشد و اراده داشته باشد به کار و عمل او برکت و رشد می‌دهیم و هر کس همه تلاشش دنیا باشد ما همین دنیا را به او خواهیم داد.

 

وی با اشاره به اینکه طالب دنیا در نگاه خدای متعال صاحب ارزش و جایگاه نیست، عنوان کرد: زمانی که یک فرد دنیا طلب به مرگ نزدیک می‌شود، متوجه می‌شود تنها نگهدارنده اموال دیگران بوده و عمر خود را در راه پوچ خرج کرده و دست خالی از دنیا می‌رود.

 

نماینده ولی ‌فقیه در استان قزوین گفت: از آیه 60 سوره قصص متوجه می‌شویم که دنیا متاعی کم ارزش است و چیزی به ارزش و شخصیت ما اضافه نمی‌کند و هر چیزی که روی زمین قرار دارد زینت زمین است و زینت واقعی آدمی در دنیای دیگری است.

 

وی ابراز کرد: خداوند ایمان را محبوب دل‌ها و زینت بخش آدمی قرار داده است و ما باید به دنبال آن باشیم زیرا هرچیزی که خدایی باشد، ماندگار است و ما باید اندیشه خود را به کار بگیریم تا به ارزش واقعی خود پی ببریم.

 

آیت‌الله عابدینی تصریح کرد: خداوند در آیه 18 سوره اسرا می‌فرماید: کسی که همیشه به دنبال دنیاست، جایگاهش جهنم است و این فرد شرمنده و مطرود خواهد بود؛ اما هرکس آخرت را اراده کند و برای دستیابی به آن تلاش کند این فرد مشمول رحمت خداوند قرار می‌گیرد.

 

امام جمعه قزوین یادآور شد: پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: دنیا خانه کسی است که سرپناهی ندارد و کسی که همه همت خود را برای دنیا قرار می‌دهد از عقل و اندیشه برخوردار نیست.

 

وی ادامه داد: امام صادق (ع) می‌فرمایند: اگر خدا به بنده‌ای عنایت کند و خیر او را بخواهد کاری می‌کند که این بنده نسبت به دنیا بی رغبت باشد و کمک می‌کند دین را درک کرده و شیرینی آن را بچشد، همچنین خداوند عیب و حسن دنیا را به خوبی به او می‌شناساند.

 

این کارشناس قرآنی اذعان کرد: خداوند به بندگان مخلص خود بی‌رغبتی به دنیا، فهم عمیق دین و شناخت حُسن و عیب دنیا را عطا می‌کند؛ حال اگر خداوند بخواهد انسانی را عذاب کند حرص و ولع نسبت به دنیا را در وجودش قرار می‌دهد.