نماینده ولی فقیه در استان قزوین گفت: نباید عمر انسان صرف احزاب و جناح ها شود، بلکه عمر انسان باید در راه معامله با خداوند متعال صرف شود و چنین مسیری عبادت خداوند محسوب می‌شود و عزت انسان را در پی دارد.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبدالکریم عابدینی در جلسه هفتگی تفسیر قرآن کریم که در حسینیه امامزاده اسماعیل (ع) برگزار می‌شود در خصوص آثار قرائت سوره تغابن به نقلی از امام صادق (ع) در خصوص این سوره مبارکه اشاره کرد و اظهار داشت: امام صادق (ع) می‌فرمایند اگر کسی سوره تغابن را قرائت کند از مرگ‌های ناگهانی و حادثه خطرناکی که منجر به مرگ او شود در امان می‌ماند.
وی به آثار همراهی انسان با سوره مبارکه تغابن اشاره کرد و افزود: امام صادق (ع) در روایتی دیگر فرموده‌اند اگر کسی در نماز واجب خود سوره مبارکه تغابن را بخواند روز رستاخیز مورد شفاعت این سوره مبارکه قرار خواهد گرفت و پیش خداوند متعال همین سوره به خوبی و درست‌کرداری این فرد مؤمن شهادت می‌دهد و این سوره مبارکه تا بهشت مؤمنی که در دنیا با وی رفاقت کرده است را همراهی خواهد کرد.
امام‌جمعه قزوین بیان کرد: پیامبر اسلام (ص) فرموده‌اند قرآن را امام و پیشوای خودتان انتخاب کنید و هرکس قرآن را امام، پیشوا و رهبر خود قرار دهد قرآن تا بهشت او را رهبری می‌کند و سوره تغابن یکی از مصداق‌های بسیار خوب این حدیث گران‌قدر است و در جای دیگر آمده است هرکسی که در دنیا با این سوره رفاقت کند این سوره دست از او برنمی‌دارد تا او را وارد بهشت کند.
این مقام مسئول در ادامه به تقسیم‌بندی سوره‌های قرآن به مکی و مدنی و مکی- مدنی و اختلافی که بر سر نزول این سوره وجود دارد، اشاره کرد و خاطرنشان کرد: شیخ طوسی که یکی از مفسران بزرگ تاریخ اسلام است در خصوص سوره مبارکه تغابن گفته است بدون هیچ اختلافی این سوره مبارکه مدنی است و طبق این گفته نباید بر سر مکی یا مدنی بودن آن اختلافی وجود داشته باشد در حالی که می‌بینیم در این خصوص اختلاف هایی وجود دارد.
وی به تشریح ریشه‌های تغابن پرداخت و تأکید کرد: تغابن از ریشه غبن است؛ مغبون کلمه‌ای است که ما از خانواده غبن استفاده می‌کنیم و در فارسی هم برای ما آشنا است و این کلمه به معنای متضرر شدن در معاملات دنیا است؛ یکی از اسم‌های روز قیامت تغابن است و انسان‌ها در آن روز احساس می‌کنند که مغبون واقع‌شده‌اند.
نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین خاطرنشان کرد: همه دنیا تشکیل‌شده از معاملات است؛ عده‌ای راه و رسم معاملات را می‌دانند و سود می‌برند و عده‌ای با راه و رسم آن آشنا نیستند و ضرر می‌بینند. همه انسان‌ها در دنیا در حال عبادت هستند و هیچ‌کسی غیر از عبادت کار دیگری انجام نمی‌دهد؛ انسان‌ها باید هوشیار باشند تا در معاملات، که عبادت خداوند محسوب می‌شود به انحراف نروند و به‌جای خداوند متعال و عبادت خالصانه و بدون ریا به سمت پرستش هوا هوس و شیطان حرکت نکنند.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عابدینی اظهار داشت: نباید عمر را صرف احزاب و جناح‌ها کرد، بلکه عمر انسان باید در راه معامله با خداوند و برای رضای خداوند صرف شود و چنین مسیری عبادت خداوند محسوب می‌شود و عزت انسان را در پی دارد.
این مقام مسئول تأکید کرد: انسان باید قدر فرصت‌های خود را بداند و به این نکته توجه داشته باشد که فرصت و زمان ازدست‌رفته هرگز باز نمی‌گردد و در صورتی انسان پیروز است که از فرصت‌های خود برای معاملات خوب در دنیا که در مسیر خداوند قرار دارد استفاده کند.
وی با اشاره به اینکه جز خداوند هیچ‌چیز در دنیا ارزش آن را ندارد که انسان با او معامله کند تصریح کرد: اگر انسان با خداوند معامله کرد و جان و مال خود را در این مسیر صرف کرد هرگز متضرر نشده است و به‌جای آن بهشت را به‌دست می‌آورد و در آن زندگی ابدی را سپری خواهد کرد.
امام‌جمعه قزوین بیان کرد: امام علی (ع) معامله انسان‌ها در دنیا را به سه قسم تقسیم می‌کند: عده‌ای با خدا معامله می‌کنند تا از جهنم نجات پیدا کنند که این نوع عبادت، عبادت بردگان است، عده‌ای با خداوند معامله می‌کنند تا اهل بهشت شوند و این عبادت، عبادت بازرگانان است و عده‌ای با خداوند معامله می‌کنند برای حب خدا و این نوع عبادت، عبادت آزادگان است و از ارزش و جایگاه بسیار رفیعی برخوردار است.
این مقام مسئول تأکید کرد: در دنیا انسان نباید برده این و آن شود و وقت و استعداد خود را به هیچ‌کس جز خدا نفروشد که اگر بفروشد زیان می‌بیند و به خسران مبتلا می‌شود.
وی یادآور شد: در معاملات دنیا عمر کالایی که انسان هرلحظه در حال فروش آن است و امام علی (ع) می‌فرماید هر نفسی که انسان می‌کشد یک قدم به سمت اجل جلو می‌رود و باید ارزش معنوی چیزی که خریداری می‌کند با عمری که می‌فروشد برابری کند تا ضرر نبیند.
حجت‌الاسلام‌والمسلمین عابدینی خاطرنشان کرد: تغابن یکی از نام‌های قیامت است چراکه عده‌ای از انسان‌ها در آن روز حسرت آن را می‌خورند که در دنیا معاملات بی‌ارزشی انجام دادند و عمر خود را صرف چیزهایی کردند که در آخرت نزد خداوند به‌حساب نمی‌آید.