نماینده ولی فقیه در استان قزوین در مجمع بسیج اساتید گفت: فریب خوردگان دنیا عمر خود را ضایع کرده و در قیامت مغبون می‌شوند.
آیت‌الله عبدالکریم عابدینی در پنجمین مجمع بسیج اساتید دانشگاه‌های استان قزوین که در سالن اجتماعات شهید مطهری سپاه برگزار شد، اظهار کرد: امام صادق (ع) در حدیثی درباره فریب خوردگی از دنیا فرموده‌اند: فریب خورده‌ی دنیا، در دنیا مسکین و زمین‌گیر و در آخرت مغبون است چرا که با فضیلت‌ترین سرمایه‌های انسانی را با پست‌ترین چیزها جایگزین کرده است.
وی به ریشه‌های فریب خوردگی دنیا از نگاه امام صادق (ع) اشاره و تصریح کرد: خیلی وقت‌ها شما به خاطر دارایی‌هایتان نظیر ثروت و سلامتی جسمانی فریب دنیا را می‌خورید و قیامت، مرگ، قبر، حساب و کتاب را فراموش می‌کنید.
امام جمعه قزوین بیان کرد: در این حدیث آمده گاهی انسان از اینکه در مسیر رشد و بالندگی دنیایی قرار دارد و به آرمان‌ها و آرزوهایش دست پیدا کرده است، فریب می‌خورد و به واسطه همین موضوع خود را آدم موفقی می‌پندارد.
نماینده ولی فقیه در استان قزوین افزود: از نگاه امام صادق (ع) برخی فریب خوردگان تلاش می‌کنند جلوه دهند که از همه گناه کارتر هستند و اینگونه خود را خوب جلوه می‌دهند و گمان می‌کنند با این شکسته نفسی از دیگران پیشی گرفته‌اند.
وی اضافه کرد: گاهی انسان خود را متکلفانه در مسیر عبادت و بندگی خدا قرار می‌دهد در حالی که خداوند از ما می‌خواهد برای حب و شوق الهی به عبادت بپردازیم و به عبادتی که از ترس جهنم انجام می‌شود، دلخوش نباشیم.
آیت‌الله عابدینی عنوان کرد: چه بسا انسان به دانش و نَسَبت خود فریب خورده می‌شود در حالی که از غیب خدای متعال آگاه نیست و نمی‌داند که ممکن است با هر اصل و نسبی روزی به انحراف کشیده شوید.
امام جمعه قزوین ابراز کرد: گاهی فریب خوردگی اینگونه بیان می‌شود که انسان خیال می‌کند خدا را می‌خواند و به او توکل می‌کند اما در حقیقت دیگران را می‌خواند و به امید دیگران کارهایش را آغاز می‌کند.
وی اظهار کرد: از نگاه امام صادق (ع) گاهی انسان گمان می‌کند خیرخواه مردم است و برای خودستایی وانمود می‌کند مردم را دوست دارد اما درواقع علاقه دارد مردم مرید او باشند.
نماینده ولی فقیه در استان قزوین تصریح کرد: حضرت در آخر حدیث می‌فرمایند انسان نمی‌تواند از تاریکی‌های فریب و غرور و آرزومندی‌ها بیرون بیاید، مگر آنکه صادقانه در پیشگاه خدا آن چیزی که هست را ارائه دهد و از هر کاری که با عقل، علم، دین و شریعت نمی‌خواند هجرت کند و اگر این کار را انجام ندهد عمرش را ضایع کرده و در قیامت مغبون می‌شود.