نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین گفت: شعر موهبت و ظرفیتی الهی است که شاعر با آن به کندوکاو در هستی و انسان می‌پردازد و پرداختن به مظلومیت‌های مستضعفان عالم هدف شاعران قرار گیرد.
در شب ولادت کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی (ع)، جمعی از اهالی فرهنگ، اساتید شعر و ادب فارسی، شاعران جوان و پیشکسوت قزوین با حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم عابدینی نماینده ولی فقیه در استان قزوین دیدار کردند.
حجت الاسلام والمسلمین عبدالکریم عابدینی در این دیدار ضمن تبریک ولادت با سعادت امام حسن مجتبی(ع)، با اشاره به اینکه شعر همواره باید اثرگذار و تحول آفرین باشد اظهار داشت: شاعر باید با توسل و توکل به قرآن جایگاه و اثرگذاری شعر خود را تقویت کند.
وی به نمونه‌هایی از توکل شعرا و دانشمندان بزرگ اسلام به خداوند اشاره کرد و یادآور شد: شیخ انصاری هر زمان در کارش دچار مشکلی می‌شد، دو رکعت نماز می خواند و پس از آن جوششی برای حل موضوع در وی ایجاد می شد.
امام جمعه قزوین با تقدیر از برگزاری محفل شعرخوانی این محافل را نورانی و ارزشمند دانست و اظهار امیدواری کرد چنین محافلی در سطح استان بیشتر برگزار شود تا این ظرفیت در میان سطوح مختلف جامعه بیش از پیش توسعه پیدا کند.
این مقام مسئول با تأکید بر استفاده از فرصت‌های قرآنی در سرودن اشعار خاطرنشان کرد: خداوند در آیه نور که همه آن تماشایی است می فرماید تمام عالم از نور تشکیل شده و اگر نور خداوند نباشد هستی وجود نخواهد داشت.
وی ادامه داد: خداوند به هر انسانی نوری عنایت کند در تمام کارها موفق می‌شود و شعرا نیز باید به این نکته توجه داشته باشند که اگر عنایت خداوند شامل حال آنها نشود اشعارشان با ضعف‌هایی همراه خواهد شد.
شعر موهبت و ظرفیتی الهی است
نماینده ولی فقیه در استان قزوین با تأکید بر اینکه شعر موهبت و ظرفیتی الهی است بیان کرد: شعر بیشتر از آنکه هنر شاعر باشد ظرفیت و موهبت خداوند است که به شخصی عطا می شود و برای آن باید خدا را شاکر باشد تا درهای رحمت الهی گشوده شود و شعر او به جوشش درآید.
شاعری کندوکاو در هستی و انسان است
حجت الاسلام والمسلمین عابدینی استفاده از ظرفیت و موهبت خدادادی را یکی از ویژگی‌های شاعر عنوان کرد و یادآور شد: شاعر همواره در حال کندوکاو در هستی است و نهایت این بررسی و کندوکاو شاعر، در شعر
با صد هزار دیده برون آمدی که من با صد هزار دیده تماشا کنم تو را
جلوه‌گر می شود.
وی اظهار داشت: شاعر به کندوکاو انسان نیز می پردازد و حافظ در این مسیر کندوکاو انسان می گوید:
منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن
وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم که در طریقت ما کافریست رنجیدن
و با این شعر در پی تقویت وفاداری و ایستادگی انسان در مقابل سختی هاست.
امام جمعه قزوین اظهار داشت: شاعری جوششی درونی و موهبتی الهی است؛ این زمزمه‌های شاعرانه با جوششی است که موجب آرامش دلها می شود و این جوشش درونی اگر با خدا سر و سری پیدا کند و به حکمت گره بخورد غوغایی به پا می کند.
وی تصریح کرد: هر کس خودش را چهل روز در راه خداوند پاکیزه نگهدارد چشمه های حکمت از قلب به درونش می جوشد و بر زبانش جاری می شود و این موضوع فرصتی برای شاعران است تا از آن بهره مند شوند.
شعرا زبان گویا و رسای مردم مستضعف باشند
این مقام مسئول بیان کرد: شعر فریاد رسای دلهاست و یک شاعر باید دردها، رنجها و آرزوهای انسان ها را بیان کند چرا که همه دلهایشان را به او می‌سپارند و اشکهایشان جاری می‌شود و چه خوب است شعرا زبان گویا و رسای مردم مستضعف منطقه باشند و مظلومیت های مردم یمن، بحرین، عراق، سوریه و سایر مردم جهان را در قالب شعر بیان کنند.