نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین با بیان اینکه باید در بیان اذکار الهی دقت و معرفت لازم را به کار ببریم، گفت: توجه واقعی به ذکر، عاملی برای بهره‌مندی از محصول آن است.
آیت‌الله عبدالکریم عابدینی در جلسه تفسیر نهج‌البلاغه که هر روز بعد از نماز ظهر در مسجد امام خمینی (ره) قزوین برگزار می‌شود، اظهار کرد: دل را با ذکر آباد کنید زیرا دلی که با ذکر خدا مأنوس نباشد، می‌میرد.
وی به تعریف معنای ذکر پرداخت و گفت: ذکر خدا در زبان فارسی به معنای یاد خداست، یعنی با گفتن "الله اکبر" واقعاً به معنای آن پایبند باشیم، الله اکبر یعنی خدا بزرگ است و کسی که از آمریکا و دیگر قدرت‌ها می‌ترسد در گفتن الله اکبر دروغ می‌گوید.
نماینده ولی‌فقیه در استان در ادامه افزود: معنای واقعی یاد خدا این است که بزرگی و قدرت خدا را با هیچ‌چیزی نمی‌توان مقایسه کرد، اغلب اوقات ما از روی عادت ذکر خدا را می‌گوییم.
وی ادامه داد: بیان با اعتقاد کلمه "الله اکبر" در نگاه یک انسان مؤمن این است که معتقد است آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند، اما انسانی که از روی عادت این کلمه را بر زبان می‌آورد نگاهش به‌دست آمریکاست.
وی با اشاره به اینکه بیان کلمه "سبحان الله" به معنای منزه بودن خدای متعال است، عنوان کرد: وقتی "سبحان الله" گفته می‌شود یعنی محال است خدای متعال چیزی بگوید و فراموش کند یا از بیان آن پشیمان شود.
نماینده ولی‌فقیه در استان بیان کرد: خدایی که منزه است به ما فرموده که اگر قرض‌الحسنه برای رضای خدا و بدون منت و ربا بدهید خدای متعال آن را برای ما چندبرابر می‌کند، یعنی اگر با دقت و معرفت بگوییم "سبحان الله" یعنی خدایی که قول داده است قرض‌الحسنه را چندبرابر می‌کند، به وعده خود عمل می‌کند زیرا خدا منزه از فقر، نسیان و بدقولی و دروغ است.
وی گفت: ذکر، امید و اطمینان در دل آدمی ایجاد می‌کند، این ذکر معنای " الا بذکر الله تطمئن القلوب" است، یعنی انسان از نگرانی، دلواپسی و ترس و تردید و استرس نجات پیدا می‌کند.
امام‌جمعه قزوین یادآور شد: بیان اذکار شبیه قرار گرفتن انسان در کنار چشمه است، اما اگر ذکر با دقت و معرفت نباشد مثل این است که پیش چشمه رفته‌ایم اما تشنه برگشته‌ایم.
وی افزود: قرائت قرآن و شنیدن آن نیز بدون توجه به معانی آن نیز به معنای تشنه برگشتن از سرچشمه است، باید ظرفیت خود را برای جذب مفاهیم قرآنی افزایش دهیم.
آیت‌الله عابدینی بیان کرد: خدای متعال می‌فرماید:"مردانی هستند که معامله و دل مشغولی‌های روزمره آنها را از یاد خدا غافل نمی‌کند." یعنی به گونه‌ای عشق و عاشقی بین آنها و خدا برقرار است که محبت هیچ‌چیزی جای محبت خدا را برای آنها نمی‌گیرد.
وی ادامه داد: انسانی که به معنای واقعی ذکر عمل می‌کند کارهای دنیوی خود را انجام می‌دهد اما آنقدر دلش به خدای متعال گرم است که هیچ کدام از مباحث دنیوی نمی‌تواند او را از یاد خدا غافل کند.
نماینده ولی‌فقیه در استان خطبه 222 نهج‌البلاغه را مرکز سخنان مربوط به ذکر از نگاه امام علی (ع) دانست و گفت: حضرت می‌گوید:" خدای سبحان، ذکر را برای تنزیه قلب قرار داده است تا قلب نورانی شود."
وی اضافه کرد: ذکر برای روشن شدن و آرامش دل آمده است تا دل انسان از نفاق و شرک و بدی‌ها پاک شود و چشمه‌های حکمت الهی در آن جاری شود.
امام‌جمعه قزوین به تشریح سه علامت جلای دل در انسان پرداخت و اظهار کرد: اولین علامت این است که دل آدمی تا به امروز کر بود و به سخنان الهی توجه نمی‌کرد اما امروز گوش معنوی دلش باز شده است.
وی تصریح کرد: گناه، مال حرام، آه پدر و مادر، ظلم به مظلوم باعث سنگینی گوش دل می‌شود.
آیت‌الله عابدینی اذعان کرد: دومین علامت جلای دل زندگی کردن با ذکر واقعی است در این شرایط بصیرت انسان‌ها افزایش می‌یابد و چشم ما بینا می‌شود.
وی در پایان گفت: سومین علامت جلای دل این است که دل بعد از تکبر ورزی و سرکشی و فرعون بازی به وسیله ذکر آرام می‌گیرد.