نماینده ولی‌فقیه در استان قزوین در جلسه تفسیر قرآن کریم به بیان ویژگی‌های حزب‌الله پرداخت.
آیت‌الله عبدالکریم عابدینی در جلسه 89 تفسیر قرآن کریم که در تاریخ 29 آذر 1403 در مسجد شیخ‌الاسلام برگزار شد، در شرح سوره مجادله اظهار کرد: خدای متعال در آیه 19 سوره مجادله می‌فرماید «اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنْسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُولَئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ»، یعنی (شيطان بر آنان چيره شده و خدا را از يادشان برده است آنان حزب شيطانند آگاه باش كه حزب شيطان همان زيانكارانند).
خدای متعال در این آیه درباره منافقین، معاندین و مخالفین رسول اکرم (ص) و مخالفان حزب خدا فرموده شیطان بر این‌ها مستولی شده است، شیطان سوار بر این‌ها شده است، وقتی شیطان سوار این‌ها شده، نام و یاد خدا را از یاد این‌ها برده است و این‌ها به خود فراموشی و خدا فراموشی مبتلا شده‌اند.
در ادامه این آیه نیز آمده است این‌ها حزب شیطان‌اند، در جلسات پیشین آیات و احادیث زیادی در این خصوص مطرح شد که انسان‌ها یا حزب شیطان یا حزب خدا هستند، هر کدام از این دو حزب هم نشانه‌ها و علامات خاص خود را دارند، این یک چیز ظاهری نیست، ممکن است در ظاهر یک نفر بگوید من خیلی مسلمانم، اما علائمش چیز دیگری باشد، علائم، ویژگی‌ها، روحیات و موضع‌گیری‌ها باعث می‌شود مشخص شود آدم در حزب شیطان یا در حزب خدا قرار دارد.
بنابراین در این آیه آمده است این‌هایی که شیطان سوارشان شده است، حرف شیطان را گوش می‌کنند. حرف شیطان چیست؟ حرف شیطان قتل، غارت و اختلاف است، شیطان امر به ناامیدی می‌کند، شیطان اشاعه‌دهنده فساد و فحشاست، هر کس این‌گونه باشد در حزب شیطان است.
در انتهای آیه 19 سوره مجادله آمده است حزب شیطان اهل خسران‌اند، یعنی همه چیزشان را از دست می‌دهند، هیچ چیزی ندارند و خسرالدنیا و الاخره می‌شوند.
خدای متعال در آیه 20 سوره مجادله فرموده است «إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِكَ فِي الْأَذَلِّينَ»، یعنی (در حقيقت كسانى كه با خدا و پيامبر او به دشمنى برمى‌خيزند آنان در زمره زبونان خواهند بود).
خدای متعال در این آیه فرموده آن کسانی که با خدا و رسول مقابله می‌کنند، خودشان را در مقابل خدا و رسول قرار می‌دهند و با آن‌ها دشمنی می‌کنند، این‌ها در زمره آدم‌های پست و زبون قرار دارند.
برخی گفته‌اند کلمه «يُحَادُّونَ» در این آیه از ریشه حدید است، یعنی برای جنگ با خدا و رسول خدا دست به اسلحه و شمشیر می‌برند، مشابه کلمه «يُحَادُّونَ اللَّهَ»، همان کلمه «یُشاقِّ اللهَ» است، یعنی خدا یک شِق و این‌ها در شِق مقابل خدا هستند، وقتی در مقابل خدا قرار گرفتند، «يُحَادُّونَ اللَّهَ» می‌شوند، یعنی می‌خواهند با خدا و بندگان خدا بجنگند، شمشیر تیز می‌کنند با بندگان خدا می‌جنگند، برای به شهادت رساندن امام حسین (ع) اقدام می‌کنند، برای به خاک و خون کشیدن مردم غزه و کشتن مردم سوریه اقدام می‌کنند، بنابراین «یُشاقِّ اللهَ»، «يُحَادُّونَ اللَّهَ» را به‌دنبال دارد، خدای متعال در آیه 20 سوره مجادله می‌فرماید این‌ها در حیطه ذلت و خواری هستند.
مرحوم علامه طباطبایی (ره) در تفسیر شریف المیزان می‌فرماید این‌ها در مقابل خدا هستند، خدای متعال در آیه 65 سوره یونس می‌فرماید «إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِيعًا»، یعنی (همه عزت و توانمندی برای خداست)، همچنین خدای متعال در آیه 8 سوره منافقون می‌فرماید «وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ»، یعنی (عزت از آن خدا و از آن پيامبر او و از آن مؤمنان است).
مطابق این آیات، هر چه عزت است فقط متعلق به خداست، رسول خدا (ص) هم به‌خاطر خدای عزیز، عزت پیدا می‌کند، مؤمنین هم به‌خاطر اینکه به رسول عزیز و به خدای عزیز وصل هستند، عزتمند می‌شوند، بنابراین عزت سمت خدا و در جبهه حق است، اما کسانی که در مقابل جبهه حق هستند، باید بدانند در مقابل عزت، ذلت قرار دارد، بنابراین دشمنان خدا جز ذلت هیچ چیزی ندارند.
خدای متعال در آیه 112 سوره آل‌عمران راجع به یهودیان فرموده است «ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ أَيْنَ مَا ثُقِفُوا إِلَّا بِحَبْلٍ مِنَ اللَّهِ وَحَبْلٍ مِنَ النَّاسِ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الْمَسْكَنَةُ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ»، یعنی (هر كجا يافته شوند به خوارى دچار شده‌اند مگر آنكه به پناه امان خدا و زينهار مردم روند و به خشمى از خدا گرفتار آمدند و مهر بينوايى بر آنان زده شد اين بدان سبب بود كه به آيات خدا كفر مى‌ورزيدند و پيامبران را بناحق مىكشتند و نيز اين عقوبت به سزاى آن بود كه نافرمانى كردند و از اندازه درمى گذرانيدند)، این یعنی ذلت به پیشانی آن‌ها خورده است.
اکنون هم مطمئن باشید در روی کره زمین، پست‌تر، ذلیل‌تر و بدبخت‌تر از یهودیان و صهیونیست‌ها وجود ندارد، برای اینکه حتی حیوانات بیابان هم یک لانه و کاشانه برای خود دارند، اما وقتی به یهودیان می‌رسیم می‌بینیم هیچ جایی در دنیا ندارند، و این‌ها باید بدانند که در آینده همان کشورهایی که اکنون این‌ها را برای اهداف ددمنشانه خودشان جلو انداخته‌اند، آن‌ها را نمی‌پذیرند و در مقابل آنان خواهند بود، آنچنان که صدام را نپذیرفتند، و آنچنان که شاه را نپذیرفتند.
بنابراین این‌ها ذلیل هستند، یعنی نه در دنیا جایی دارند، نه در منطقه جایی دارند، در هیچ کجا جایی ندارند، در پیش خدا هم مورد نفرت، لعنت و غضب هستند.
حقیقتا اگر تحلیل کنیم و متوجه شرایط روحی و زندگی دنیایی این جماعت خونخوار باشیم، کاملا معلوم است این‌ها خوار و ذلیل دنیا و آخرت هستند.
خدای متعال در آیه 21 سوره مجادله گویا می‌خواهد دلیل بیاورد که چرا این‌ها خوار و ذلیل هستند، خداوند در این آیه می‌فرماید «كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَرُسُلِي إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ»، یعنی (خدا مقرر كرده است كه حتما من و فرستادگانم چيره خواهيم گرديد آرى خدا نيرومند شكستناپذير است).
در این آیه آمده خدا مکتوب، مسلم و مسجل کرده است که آن کسی که قرار است غالب و پیروز شود، غیر از خدا و فرستادگان خدا کس دیگری نیست، فقط خدا و فرستادگانش در عالم پیروزند.
خدای متعال در ادامه آیه 21 سوره مجادله فرموده خدا هم قوت دارد و نیرومند است، و هم عزتمند است، دشمنان خدا ذلیل هستند و در مقابل خدای قوی، ضعیف‌اند و چیزی در بساطشان نیست.
خدای متعال در آیه 5 سوره مجادله فرموده است «إِنَّ الَّذِينَ يُحَادُّونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ كُبِتُوا كَمَا كُبِتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَقَدْ أَنْزَلْنَا آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ مُهِينٌ»، یعنی (آنان که با خدا و رسول او سخت مخالفت می‌کنند آن‌ها هم مانند کافران پیش به رو در آتش عذاب افتند. و ما آیات روشن بیان نازل کردیم، و کافران را عذاب ذلت و خواری مهیّاست).
خدای متعال در این آیه فرموده آن کسانی که در مقابل خدا و رسول خدا عرض‌اندام و قدرت‌نمایی می‌کنند، به خواری و ذلت می‌نشینند، این‌ها باید به پیشینیان خود نگاه کنند، به سراغ نمرود، فرعون، ابوسفیان، ابولهب و همه گردن‌کشان عالم بروند، ببینند سرنوشت این‌ها چه شد؟ سرنوشت اینان هم همان خواهد بود.
خدای متعال در آیه 63 سوره توبه می‌فرماید «أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَنْ يُحَادِدِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا ذَلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ»، یعنی (آيا نمیدانند هر كس با خدا و رسولش دشمنی كند، برای او آتش دوزخ است كه جاودانه در آن میماند، اين يك رسوائی بزرگ است).
خدای متعال در این آیه می‌فرماید آن کسی که در مقابل خدا و رسولش شمشیر می‌کشد و قدرت‌نمایی می‌کند، آتش جهنم منتظر اوست، او همیشه در جهنم خواهد بود، این نشان‌دهنده خواری آخرت اوست، یعنی در دنیا خوار است و در آخرت هم خزی عظیم در انتظار اوست، یعنی خواری و رسوایی بزرگی دامن او را می‌گیرد.
در خصوص آیه 21 سوره مجادله، خدای متعال در آیه 51 سوره غافر می‌فرماید «إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَاد»، یعنی (در حقيقت ما فرستادگان خود و كسانى را كه گرويدهاند در زندگى دنيا و روزى كه گواهان برپاى مىايستند قطعا يارى مىكنيم).
خدای متعال در این آیه می‌فرماید سنت ما این است که فرستادگان خود را حمایت می‌کنیم، خدای متعال در زمان رسول اکرم (ص)، آن حضرت را حمایت کرد و علیرغم اینکه مطابق آیات صوره ضحی، آن حضرت یتیم، فقیر و سرگشته بود، اما تصمیم‌گیرنده همه اهل عالم شد.
در زمان‌های دیگر هم آن‌هایی که راه رسول (ص) و ائمه (ع) را بروند، همان‌گونه مورد حمایت خدا هستند، امام (ره) راه خدا و رسول (ص) را رفت و جانش را برای عزت یک ملت مخاطره انداخت، سخنرانی ضد کاپیتولاسیون کرد و در مقابل شرق و غرب عالم ایستاد، درست است که در آن زمان ایشان را از درون خانه‌شان دزدیدند و به زندان بردند، اما اکنون مکتب امام (ره) مانده و همه آن‌هایی که در مقابل ایشان بودند استخوان‌هایشان پوسیده و جز به بدنامی از آن‌ها یاد نمی‌شود، این ذلت دنیایی این‌ها و عزت دنیایی آن مرد مؤمن است که پیرو انبیاء و اولیاء بود، این‌ها سنت خداست.
خدای متعال در آیه 21 سوره مجادله می‌فرماید فرستادگان ما و کسانی که به آن‌ها گرویده‌اند هم در دنیا و هم در قیامت مورد عنایت و لطف خدا هستند.
خدای متعال در آیات 171 و 172 و 173 سوره صافات می‌فرماید «وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ، إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ، وَإِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ»، یعنی (و قطعا فرمان ما درباره بندگان فرستاده ما از پيش چنين رفته است، كه آنان بر دشمنان خودشان حتما پيروز خواهند شد، و سپاه ما هرآينه غالب آيندگانند)، خدای متعال در این آیات می‌فرماید ما قبلا به بندگان خود که مأموریت رسالت الهی داشتند، حرفمان را گفتیم، حرف ما این است آن کسی که در دنیا و آخرت سربلند و پیروز است، رسولان و فرستادگان خدا هستند، لشکر، سپاه و مجاهدان راه خدا که پای راه ما ایستادگی و صبوری می‌کنند، این‌ها پیروز می‌شوند، شکست متعلق به دشمنان خداست.
خدای متعال در آیه 55 سوره مائده نبوت را به ولایت وصل کرده و فرموده «إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ»، یعنی (سرپرست و دوست شما فقط خدا و رسول اوست و مؤمنانی [مانند علی‌بن‌ابی‌طالب‌اند] که همواره نماز را برپا می‌دارند و در حالی که در رکوعند به تهیدستان زکات می‌دهند).
خدای متعال در این آیه می‌فرماید ولی شما خدا و رسول او هستند، و آن کسانی که به راستی به خدا و رسول (ص) ایمان آورده‌اند و به وحی و نبوت مؤمن بودند، خدای متعال برای توضیح این گروه می‌فرماید آن‌هایی که نماز را اقامه می‌کنند و در حال رکوع زکات می‌پردازند.
تنها کسی که در حال رکوع زکات پرداخت، امیرالمؤمنین (ع) بود، اما خدای متعال در این آیه از کلمه «الَّذِينَ» استفاده کرده و جمع بسته است، یعنی اگر هر یک از ائمه (ع) هم جای امیرالمؤمنین (ع) بودند همین کار را می‌کردند، این سیره و سنت ائمه (ع) است.
در ادامه سوره مائده یعنی در آیه 56 این سوره آمده است «وَمَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ»، یعنی (و کسانی که خدا و رسولش و مؤمنانی [چون علی‌بن‌ابی‌طالب] را به سرپرستی و دوستی بپذیرند حزب خدایند، و یقیناً حزب خدا در هر زمان و همه جا پیروزند).
خدای متعال در این آیه فرموده هر کس در این دنیا ولایت خدا، رسول خدا (ص) و ائمه (ع) را بپذیرد و پیرو واقعی آن‌ها باشد، حزب‌الله است؛ بنابراین اگر خواستیم نشانی، آدرس و علامت حزب‌الله را بدانیم، دقیقا آدرسش را می‌توانیم در این آیات و روایات مشاهده کنیم.
مرحوم علامه مجلسی (ره) در بحارالانوار حدیثی را از کنزالفواید نقل کرده‌اند که سلمان فارسی به امیرالمؤمنین (ع) گفت هر وقت شما نزد رسول خدا (ص) حاضر می‌شدید، اگر من آنجا بودم، رسول خدا (ص) به پشت من می‌زد و می‌فرمود یا سلمان، این شخص یعنی امیرالمؤمنین (ع)، و آن‌هایی که به‌دنبال او بوده و حزب او هستند، همان رستگارانند.
امام صادق (ع) فرمودند هیچ مؤمنی نیست مگر اینکه درونش و قلبش دو گوش دارد، یک گوش دائم او را وسوسه می‌کند و می‌خواهد او را از حزب‌اللهی بودن جدا کند و به حزب شیطان وصل کند، یک موقع پول یا مقام به او نشان می‌دهد، یک موقع او را می‌ترساند، یعنی از انواع و اقسام حیله‌ها استفاده می‌کند که او را از حزب‌اللهی بودن جدا کند و به حزب شیطان وصل شود.
امام (ع) در ادامه فرموده یک گوش دیگر هم هست که او هم دائم در گوش مؤمن می‌خواند و او را تشویق می‌کند، خدا مؤمن را به وسیله این فرشته‌ای که در گوشش امید، معنویت، اخلاص، آینده و رستگاری را می‌رساند، حمایت و راهنمایی می‌کند، چرا که خدا فرموده من با روحی از ناحیه خودم بندگانم را راهنمایی، هدایت و حمایت می‌کنم، همین الهامات معنوی است که دل را روشن می‌کند و آدم را به بصیرت و بینایی می‌کشاند و شیطان را به آدم می‌شناساند.
این معنا همان است که خدای متعال در آیه 201 سوره اعراف می‌فرماید «إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُمْ مُبْصِرُونَ»، یعنی (مسلماً کسانی که نسبت به گناهان، معاصی و آلودگی‌های ظاهری و باطنی تقوا ورزیده‌‌اند، هرگاه وسوسه‌هایی از سوی شیطان به آنان رسد خدا و قیامت را یاد کنند، پس بی‌درنگ بینا شوند و از دام وسوسه‌هایش نجات یابند).
خدای متعال در این آیه می‌فرماید آن‌هایی که اهل تقوا هستند، وقتی شیطان می‌آید در گوششان تلقین می‌خواند، متوجه و متذکر می‌شوند و او را پس می‌زنند، این‌ها دارای بصیرت هستند، حق و باطل را می‌فهمند، زشت و زیبا را درک می‌کنند، خوب و بد را متوجه می‌شوند، حزب شیطان و حزب خدا را هم درک می‌کنند.
امام باقر (ع) می‌فرماید اگر می‌خواهید خودتان را بشناسید و بدانید خیری در شما هست یا نیست، به قلبتان نگاه کنید، اگر دیدید در دلتان آدم‌های مؤمن، باصداقت، اهل ایمان، اهل جهاد، اهل حقیقت و درستی را دوست دارید، معلوم می‌شود قلب درستی دارید و آدم درستی هستید، اگر دیدید آدم‌های درست را دوست دارید، با آدم‌های بد دشمن هستید و دلتان آکنده از نفرت نسبت به خون‌خواران صهیونیست است، این نشانه سلامت است، یا اگر ظلم و بی‌عدالتی می‌بینید، ناراحت می‌شوید، این نشان می‌دهد آدم درستی هستید و خدا شما را دوست دارد.
امام (ع) در ادامه می‌فرماید اما اگر دلتان طوری بود که از آدم‌های خوب خوشتان نمی‌آمد و تحویلشان نمی‌گرفتید، افتخار کردید که با اهل معصیت رفاقت دارید، در این صورت خیری در شما نیست، خدا هم نسبت به شما خشمگین است و شما را دوست ندارد.
خدا می‌خواهد هر مؤمنی حامی مؤمنین دیگر باشد، نسبت به سرنوشت مؤمنین و مستضعفین بی‌تفاوت نباشد، ما نمی‌توانیم نسبت به کسانی که آواره‌اند، خانه‌هایشان بر سرشان آوار شده و کودکانی که یتیم و گرسنه‌اند، بی‌تفاوت باشیم، همه ما نسبت به مردم سوریه، لبنان، غزه، فلسطین و کرانه باختری غم و غصه داریم.
امام باقر (ع) در ادامه می‌فرماید حزب شما با همان‌هایی است که با آن‌ها زندگی می‌کنید؛ نمی‌توانید با شمر و یزید زندگی کنید اما ادعای حزب امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) را داشته باشید، با هر کسی که زندگی می‌کنید در همان حزب هستید، اگر با شیطان و پیروان شیطان زندگی کنید، در حزب شیطان هستید، اگر با خدا، رسول خدا (ص)، ائمه (ع) و بندگان خوب خدا زندگی کنید، در حزب‌الله هستید.
در حالی که عده‌ای از مسلمانان دور رسول گرامی اسلام (ص) جمع شده بودند، حضرت فرمودند بعد از من دیگر کسی به‌عنوان نبی نخواهد آمد، من خاتم انبیاء هستم، هر چه سنت، روش زندگی و سبک زندگی بوده، از ناحیه من صادر شده و از ناحیه اولیای من صادر می‌شود، هر کس ادعا کرد سنت جدیدی آورده است، دروغ می‌گوید و خوار خواهد شد.
آن‌هایی که مردم را به سبک زندگی غربی دعوت می‌کنند، این حدیث آن‌ها را مغلوب و خوار می‌کند، برای مثال آن‌هایی که می‌گویند بچه نداشته باشید و به‌جای بچه، سگ را به خانه بیاورید و پرورش دهید، این به معنای بدعت‌گذاری و در مقابل سنت رسول خدا (ص) بودن است.
رسول خدا (ص) فرمود من به بچه‌هایی که در امت من متولد می‌شوند افتخار می‌کنم، آن وقت اگر ما بیاییم بگوییم در کشور ما فلان‌قدر جمعیت با سقط جنین قتل‌عام می‌شوند، این به معنای خشم خداست، این کارها به معنای حماقت و نفهمیدن است.
رسول خدا (ص) می‌فرماید شما باید در اولین فرصت ازدواج کنید و فرزندآوری داشته باشید، آن کسی که ازدواج را تعطیل می‌کند یا به تأخیر می‌اندازد، آن کسی که خلاف فرمان رسول خدا (ص) و خدا عمل می‌کند، این‌ها به معنای بدعت‌گذاری در مقابل خداست، این‌ها به معنای شمشیر کشیدن روی خدا، دین خدا و بندگان خوب خداست.
پیامبر (ص) در ادامه فرمودند مسلمان باشید، در پیشگاه خدا تسلیم باشید، سلامت دینی و دنیایی شما اینجا درست می‌شود، حضرت در پایان فرمایش خود آیه 21 سوره مجادله را شاهد آوردند.
خدای متعال در آیه 22 سوره مجادله می‌فرماید «لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُولَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُون».
یعنی (قومى را نيابى كه به خدا و روز بازپسين ايمان داشته باشند و كسانى را كه با خدا و رسولش مخالفت كردهاند هر چند پدرانشان يا پسرانشان يا برادرانشان يا عشيره آنان باشند دوست بدارند در دل اين‌هاست كه خدا ايمان را نوشته و آن‌ها را با روحى از جانب خود تأييد كرده است و آنان را به بهشت‌هايى كه از زير درختان آن جوی‌هايى روان است در مىآورد هميشه در آنجا ماندگارند خدا از ايشان خشنود و آن‌ها از او خشنودند اينانند حزب خدا آرى حزب خداست كه رستگارانند).
خدای متعال در این آیه فرموده در میان مردمانی که به خدا و روز قیامت ایمان دارند، نمی‌بینی کسی را که با دشمنان خدا و رسول خدا (ص) دوستی کند، این‌ها با دشمنان خدا و دشمنان رسول خدا (ص) دشمن هستند، حتی اگر پدرانشان، فرزندانشان، برادرانشان، قوم و عشیره‌شان دشمن خدا و رسول خدا (ص) باشند، از این‌ها جدا می‌شوند و می‌گویند برادران ما همان‌هایی هستند که مؤمن‌اند، حتی اگر ظاهرا خویشاند من نباشند.
خداوند در ادامه این آیه می‌فرماید این‌ها هستند که ایمان در جانشان نقش بسته است، این‌ها همان‌هایی هستند که خدا این‌ها را با روحش تقویت کرده است، این‌ها همان‌هایی هستند که خدا آنان را وارد بهشتی می‌کند که از زیر این بهشت، نهرها جاری است، اینان همیشه در بهشت خواهند بود، هم این‌ها از خدا راضی هستند، هم خدا از این‌ها راضی است، این‌ها حزب خدا هستند، حزب خدا رستگارند.