در همه کارها از دستورات قرآن پیروی کنیم
آیتالله عبدالکریم عابدینی جلسه تفسیر قرآن کریم (۱۵ آبان ۱۴۰۱) که روزهای یکشنبه در دفتر نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه قزوین برگزار میشود، اظهار کرد: رسول اکرم (ص) فرمودند «علیکم بالقرآن، فاتخذوه اماما و قائدا»، یعنی جان شما و قرآن، تا زنده هستید دست از قرآن برندارید و در همه اعمال و کارهای خود از قرآن پیروی کنید.
قرآن به ما میگوید از رهبرتان اطاعت کنید، قرآن به ما میگوید شما ولی دارید، امام دارید، قرآن به ما میگوید ولایت دیگران را پس بزنید چرا که قرار نیست کفار بر شما مسلّط شوند، اگر همه این درسها را از قرآن بگیریم هر چیزی در جای خودش قرار میگیرد.
پیامبر (ص) در حدیث فرمودند هر کس قرآن را امام خود در نظر بگیرد قرآن قائد او میشود و دستش را میگیرد تا او را به بهشت برساند، چون مقصد قرآن بهشت است اما هر کس قرآن را به بازی بگیرد، بخواهد از قرآن سوءاستفاده کند و قرآن را زینتالمجالس خود قرار دهد، قرآن او را به سمت جهنم سوق میدهد.
ما همیشه باید در عمل با قرآن باشیم، اگر تمام عمرمان را هم با قرآن باشیم موقعی که از این دنیا میرویم احساس میکنیم کارمان ناتمام مانده است، یعنی اگر اعماق قرآن، بطون قرآن، حقایق قرآن و دریای بیکران قرآن را ببینیم و اگر صبح تا شب دائم به قرآن بیندیشیم و به آن عمل کنیم، باز هم موقع مرگ حس میکنیم تمام این دریای بیکران را استفاده نکردهایم.
امام خمینی (ره) همه عمرش پای قرآن بود، اما در صحیفه نور فرمودند به جد میگویم از عمر از دست رفته ای که در خدمت قرآن نبوده تأسف میخورم؛ امام(ره) که همه زندگیشان همراه با قرآن بود اینگونه میگوید، مگر ما چقدر در این دنیا هستیم؟ چه زمانی باید به داد خودمان برسیم؟ قرآن، دعا، کرامت انسانی، علم و دانش رزق هستند.
عمر تبلیغی حضرت نوح 950 سال بود اما تعداد اندکی به آن حضرت ایمان آوردند، حضرت نوح چقدر تلاش کرد و به مردم زمانهاش گفت خدا را عبادت کنید، شرک نورزید، من از سوی خدا برای هدایت شما آمدهام اما جز تعداد بسیار اندکی به او ایمان نیاوردند.
امیرالمؤمنین (ع) زمانی که از جنگ صفین برمیگشتند، یاران را به قبرستان کوفه برد و فرمود ای کسانی که خفتهاید، آیا آن زمانی که داشتید خانههای خود را تزئین میکردید یادتان بود که اینجا جای ماندگاری شما نیست؟ خانه ماندگار شما قبر است.
شخصی از پدرش نقل میکند که به امام باقر (ع) عرض کردم دیدی که نوح چطور قومش را نفرین میکند و میگوید خدایا از کافرین احدی را روی زمین باقی نگذار، خدایا اگر اینها بمانند بندگان مؤمن تو را هم به گمراهی میکشانند، زاد و ولد اینها هم مثل خودشان است و کافر و فاجر به دنیا میآورند.
امام باقر (ع) فرمودند از آنها دیگر کسی به دنیا نمیآید، این شخص میگوید نوح چطور میدانسته که کسی از اینها به دنیا نمیآید؟ حضرت پاسخ داد برای اینکه خدا قبلاً به نوح وحی کرده بود که ای نوح از قومت به جز آنهایی که ایمان آوردهاند انتظار نداشته باش احد دیگری ایمان بیاورد.
در آیه 28 سوره نوح آمده «رَبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا»، امامصادق (ع) فرمود منظور ولایت است، هر کس داخل ولایت میشود و ولایت اهلبیت (ع) را میفهمد و با آن همراه میشود و خودش را مطیع ولایت میداند، باید در زمان غیبت از ولی اطاعت کند، کسی که مطیع ولایت باشد وارد شده در بیت انبیا، جزو خاندان انبیا و جزو عائله انبیاست.
امسلمه بسیار مورد احترام پیامبر (ص) بود، در منابع شیعه و اهل سنت آمده که پیامبر در منزل امسلمه بود، در همین هنگام آیه «يُريدُ اللَّهُ لِيُذهِبَ عَنكُمُ الرِّجسَ أَهلَ البَيتِ وَيُطَهِّرَكُم تَطهيرًا» نازل شد، در این زمان حضرت اهلبیت یعنی امیرالمؤمنین (ع)، امام حسن (ع)، امام حسین (ع) و حضرت فاطمه (س) را صدا کرده و میفرمایند این آیه در مورد شما نازل شده است.
امسلمه میگوید پس من چه؟ حضرت میفرماید تو خیلی خوب هستی، اما تو جزو اینها نیستی، یعنی اهل سنت هم معتقدند که این آیه فقط راجع به خاندان رسول خداست.
از امام رضا (ع) نقل شده که شخصی به نام ابوشعیب خراسانی میگوید به امام رضا (ع) عرض کردم زیارت قبر امیرالمؤمنین (ع) مهمتر است یا زیارت قبر امام حسین (ع)؟ امام (ع) فرمودند هر کس به امام حسین (ع) مراجعه کند خدا گشایشی در اندوه و گرفتاریهایش قرار میدهد ولی فضیلت زیارت قبر امیرالمؤمنین (ع) نسبت به زیارت قبر امام حسین (ع) مثل فضیلت امیرالمؤمنین (ع) نسبت به امام حسین (ع) است.
امام رضا (ع) از ابوشعیب پرسید کجا ساکن هستی؟ جواب داد در کوفه. امام (ع) فرمود مسجد کوفه خانه نوح (ع) است، دعای نوح آنجا برای مؤمنین و مؤمنات موج میزند، جان و روح مؤمنین آنجا صفا پیدا میکند، وقتی نوح دعا کرد طوری دعا کرد که از آدم تا خاتم همه را شامل میشود، یعنی نوح از آدم و حوا شروع کرد تا همه کسانی که در هر عصری به آنجا میروند.
خداوند در حدیث قدسی گفته ولایت امیرالمؤمنین (ع) دژ مستحکم و نفوذناپذیری است که هر که در آن وارد شود از آتش دوزخ در امان است، امام رضا (ع) نیز همین را در نیشابور گفت و در ادامه نیز فرمود «بشرطها و شروطها، و انا من شروطها».
ولایت قلب دین است؛ در حدیثی در اصول کافی آمده است که نماز، روزه، حج، زکات همه از ارکان مهم دین هستند، ولی اگر کسی تمام شبها را نماز بخواند، تمام روزها را روزه بگیرد، تمام سالها حج تمتع برود و تمام مالش را در راه خدا انفاق کند اما نداند که امامش کیست و بدون هماهنگی با او عمل کند ذرهای ثواب نزد خدا ندارد و اهل ایمان به حساب نمیآید.
در آیه آخر سوره نوح آمده که نوح برای خوبان عالم دعا کرد و بدهای عالم را نفرین کرد که هر چقدر برای آنها وقت گذاشت تا هدایت شوند اما آنها پس زدند.
این آیه مشابه آیه 82 سوره مبارکه اسراء است که خداوند فرمود «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا» یعنی ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مىكنيم ولی ستمگران را جز زيان نمىافزايند.